اساسنامه انجمن های علمی حوزه
متن مصوبه
مقدمه:
فضای مجازی در جهان امروز به عنوان بعد جدیدی از زندگی که در مواردی تاثیر آن از مسائل فضای خارجی بیشتر است عرصه های مختلف و به ویژه عرصه های فکری و فرهنگی را تحت تاثیر خود قرار داده است. در این شرایط حوزه علمیه به عنوان یک نهاد علمی و دینی نیازمند آن است که اولا نسبت به ارائه دیدگاه ها و نظریات خود در رابطه با تعریف فضای مجازی و ابعاد آن از قبیل فقه، فلسفه و اخلاق فضای مجازی اقدام نموده و ثانیا به بازتعریف نقش خود در این فضا بپردازد تا بتواند ضمن بازآفرینی حوزه در فضای مجازی، نسبت به ایجاد ارتباط موثرتر با حاضران و فعالان فضای مجازی اقدام نماید. با توجه به تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری دام ظله در ارتباط با اهمیت فضای مجازی[1] و ضرورت آشنایی و حضور حوزویان در این فضا و با توجه به فقر جدی در خصوص مطالعات و گفتمان سازی در این خصوص پیشنهاد تأسیس انجمن علمی کاربردی حوزه و فضای مجازی ارائه میگردد.
فصل اول کلیات:
ماده ۱. به منظور گسترش، پیشبرد و ارتقای فعالیتهای علمی در زمینه فضای مجازی انجمن حوزه و فضای مجازی که از این پس در این اساسنامه «انجمن» نامیده می شود، تشکیل می گردد.
ماده ۲. انجمن، مؤسسهای حوزوی و غیرانتفاعی است که با کسب مجوز از شورای اعطای مجوزها و امتیازهای علمی و تحت نظارت آن شورا در زمینه مطالعات فضای مجازی فعالیت می کند و از تاریخ تصویب، دارای شخصیت حقوقی و تابعیت جمهوری اسلامی ایران را دارد و در قبال شورای اعطاء پاسخ‌گوی عملکرد خود می باشد.
ماده ۳. انجمن، یک تشکل غیر سیاسی است و اعضای آن به نام انجمن یا به عنوان عضو انجمن حق فعالیت سیاسی یا وابستگی به گروهها و احزاب سیاسی را ندارند.
ماده ۴. اظهار نظر رسمی به نام انجمن به ترتیبی خواهد بود که در آیین نامه مصوب شورای اعطاء مشخص خواهد شد.
ماده ۵. تخلف اعضا از دو ماده سه و چهار به تشخیص هیأت مدیره یا مجمع عمومی براساس آیین نامه مصوب نظارت بر انجمن‌ها موجب تعلیق عضویت، اخراج و یا پیگرد قانونی خواهد بود.
ماده ۶. انجمن دارای مهر و نشان مخصوص خواهد بود و هیأت مدیره در حفظ و حراست از آنها مسؤولیت قانونی دارد.
[1] ما باید خودمان را مجهّز کنیم؛ خیلی از ماها مجهّز نیستیم، خیلی از ماها نمیدانیم، نه از جنبه‌های نرم‌افزاری، نه از جنبه‌های سخت‌افزاری. بعضی‌ها با این روشهای جدید اصلاً آشنایی ندارند، با رایانه و مانند آن اصلاً آشنا نیستند، معنایش را نمیدانند، اهمّیّت این کار را درک نمیکنند. می‌بینیم ما؛ در بین مسئولین هم هستند کسانی که اهمّیّت این کار بزرگ را بدرستی و آنچنان‌که باید و شاید درک نمیکنند لذا اقدام لازم را انجام نمیدهند. ما شورای عالی فضای مجازی درست کردیم برای همین قضیّه؛(۲) برای اینکه مسئولان بیایند دُور هم بنشینند، فکر کنند، متمرکز کنند اراده‌ها و تصمیم‌ها و اقدامهای خودشان را برای مواجهه‌ی با این حادثه‌ی بزرگ. این یک عرصه‌ای است که دارای منافع بی‌شمار و دارای مضرّات بی‌شمار است؛ عرصه‌ی فضای مجازی این‌جوری است؛